نگاهی به سیر تکامل انسان شناسی و به طور اخص مردم‌نگاری نشان می‌دهد روش تحقیق در این رشته همواره از آغاز تاکنون دستخوش تحول بوده است. اما تازه‌ترین تحول در این روش مربوط به روش مردم‌نگاری همکارانه است. روشی که در انسان‌شناسی متاخر باب شده و بهترین شرح از آن توسط لوک اریک لاسیتر صورت گرفته است. اگر مشاهده مشارکتی مالینوفسکی زمانی تحولی نسبت به روش مردم نگاری قبل از خود بود، مردم‌نگاری همکارانه با ویژگی مشارکت مشاهده‌ای، تحولی نسبت به روش پیش از خود است. به طور خلاصه برخی از مهمترین ویژگی‌های این روش بدین قرار است: مشارکت مشاهدهای، کمرنگ شدن مرز بین محقق و موضوع تحقیق، برداشته شدن مرز بین محل سکونت محقق (اینجا) و میدان تحقیق (آن‌جا، دوردست) ، تاکید بسیار بر برآیندی بودن و غیر قابل پیش‌بینی بودن ، تغییر مسیرهای مداوم و محتمل برنامه و پروژه در اثر روابط انسانی، توجه به مفید بودن برای جامعه، همکاری از آغاز تا پایان و نگارش و انتشار مشترک و همکارانه، توجه به منشورهای اخلاقی، استفاده کمتر از نگارش و بهره بیش‌تر از گفتگو، عمل و فعالیت و... این کتاب به صورت آزمایشی و مرحله به مرحله همراه با مثال و تمرین سعی در آموزش عملی روش امروزین مردم نگاری دارد.