تفکر توسعه جامع‌تر از انعطاف‌پذیری اجتماعی و جمعی است. استانداردهای اخیر و جهت‌گیری کلی نوین در تفکر توسعه، توسعه پایدار (توسعه با توجه به نسل‌های آینده)، توسعه فراگیر (توجه به اکثریت جمعیت، نه فقط نخبگان)، و تحلیل نهادی (توجه به مسئلهٔ حکمرانی) است. البته، در کنار این همه، توسعه عرصهٔ مبارزه است، منشوری از منافع گوناگون و جناح‌های رقیب که هر یک به نحوی در پی اعمال نفوذ خویش هستند.