" من نمی توانم حال مردی را که خرقه توبه به تن کرده است تغییر دهم و نه درویش یا فقیری را که از تزکیه نفس، از خود بی خود شده و به سماع درآمده.بنابراین، چون هیچ کدام از اینها مفید نیست، بهترین چیز را می دانم: از اینجا برو، برو بیرون و به جمع سیاهی لشکرهایی بپیوند که چیزی از فرهنگ و افتخار نمی دانند."

استفاده از کلمات و عباراتی همچون "خرقه، درویش، فقیر و سماع" با اگاهی از معانی آنها حتی در ادبیات فارسی نیز ثقیل و دشوار است.حال آنکه این عبارات به کرات در آثار تئودور فونتانه یاد شده است.اما این معانی از چه راهی به این نویسنده نامدار آلمانی رسیده است؟

غیرقابل انکار است که مفهوم ایران زمین در طول تاریخ بشریت، جزیی جدانشدنی از فرهنگ انسان بوده است اما رابطه قاجار با اروپای سده 18 و 19 میلادی سبب ساز آشنایی ادبیان اروپایی با فرهنگ استحاله یافته ایران شده است که نمونه هایی از آن را به وضوح می توان در آثار فونتانه دید.

در این تالیف کوشش بر این شده است تا کنش های منجر به این اثرگذاری بررسی شود.