“سیمین دانشور”
آنچه مرا به نوشتن این کتاب برمی‌انگیزد، نقد ذهنیت خانم دانشور در پهنه‌هایی است که تاکنون یا دربارهٔ آن نوشته نشده و یا آنچه را نوشته شده، یک سویه یافته‌ام.
من خواسته‌ام به خیال خود آن بخش از سایه‌های ذهن و زبان ایشان را روشن کنم که دیگران پروای آن نداشته‌اند و با الهام از حافظهٔ تاریخی نسل پیش از انقلاب و با توجه به رهیافت‌های نقد ادبی پس از انقلاب، سیمایی جامع‌تر در محدودهٔ رمان‌های اخیرشان ترسیم کنم.