معمولاً از مردم در کوچه و بازار می‌شنویم که “زنان همیشه مریض‌اند” و “مردان کمتر از زنان عمر می‌کنند”. با این حال هرگز با خود نمی‌اندیشیم که اگر زنان همیشه مریض‌اند، پس چرا بیشتر از مردان عمر می‌کنند. ضمناً اگر به این مسئله توجه کرده بودیم، می‌توانستیم نابرابری اجتماعی فرصت‌ها و دسترسی‌های زنان و مردان را به امکانات بهداشتی جامعه دریابیم و بدانیم نتیجه کم گذاشتن از سرمایه‌گذاری بر سلامت زنان نه تنها نسل فعلی که نسل آتی را نیز با هزینه‌های سنگین ناشی از رفع انواع و اقسام بیماری‌ها مواجه می‌کند. در این کتاب می‌کوشیم نشان دهیم که اگر “زنان همیشه مریض‌اند” پس نمی‌توان تربیت نسل بعد را به آنان سپرد و اگر “بیشتر از مردان عمر می‌کنند” چگونه می‌توان تأمین اجتماعی را بدون حضور برابر آنان در عرصهٔ اشتغال در‌آمدزا پیش برد و ...